Ελληνική Δημοτική Μουσική

Ένα λαϊκό δημιούργημα λογοτεχνικό ή μουσικό επιβιώνει μέσω της προφορικής διάδοσης και παράδοσής του.

Η καταγραφή  των προφορικών παραδόσεων (μέσω συστημάτων σημειογραφίας παλαιότερα-στην εποχή μας μέσω ηχογραφήσεων) ουδέποτε υπήρξε μέλημα των γνήσιων φορέων μιας παράδοσης, του λαού πιο απλά. Η καταγραφή πάντοτε υπήρξε έργο των λογίων και πάντοτε γινόταν-είτε εκ προθέσεως, είτε εκ των πραγμάτων- επιλεκτικά, ερανιστικά. Και ουδέποτε οι διάφορες συλλογές δημοτικής μουσικής ή λαϊκής λογοτεχνίας λειτούργησαν επικουρικά της προφορικής παράδοσης. Η λαϊκή μνήμη και η λόγια μνήμη λειτουργούν με διαφορετικά μέσα, διαφορετικούς τρόπους, σε διαφορετικούς χώρους και αφορούν σε διαφορετικές τάξεις ανθρώπων.

Η διαδικασία της προφορικής παράδοσης σε συνδυασμό με την «αιθέρια» φύση των «υλικών» του λόγου και της μουσικής συντελούν ώστε το λαϊκό λογοτεχνικό ή μουσικό δημιούργημα να μην παίρνει ποτέ οριστική μορφή (ιδιαίτερα ως προς τα επί μέρους καλολογικά στοιχεία του), τόσο συγχρονικά όσο και διαχρονικά.