Ελληνική Δημοτική Μουσική

Είναι διαδεδομένη η άποψη ότι η ανθρώπινη φωνή είναι το αρχαιότερο μελωδικό όργανο. Οι μελέτες πάνω στη μουσική πρωτόγονων φυλών που ακόμα ζουν στα δάση του Αμαζονίου επιβεβαιώνουν αυτήν την άποψη. Και δεν είναι ακραία η υπόθεση ότι ο άνθρωπος, κατά το βρεφικό στάδιο της ανθρωπότητας, τραγούδησε πρώτα και κατόπιν μίλησε, ακριβώς όπως συμβαίνει με τα βρέφη που οι πρώτες απόπειρές τους για επικοινωνία γίνονται με το μελωδικό χρωματισμό ενός άναρθρου λόγου. Ο πρωτόγονος άνθρωπος προσπαθώντας να δημιουργήσει μια πρώτη βάση επικοινωνίας μέσω των ήχων που παρήγε η φωνή του, διερεύνησε την ένταση, το ηχόχρωμα, και το εύρος της, καθώς και συνέλαβε την σημασιολογική αξία των εναλλαγών και των συνδυασμών που μπορεί να προκύψει από την ελεγχόμενη χρήση τους σε συνδυασμό με τη διάρκεια τού κάθε ήχου που παρήγαγε.

Στον ήχο η Φυσική Επιστήμη αποδίδει τρία χαρακτηριστικά. Το ύψος, την ένταση και τη χροιά. Οι ήχοι, λοιπόν ομοιάζουν ή διαφέρουν μεταξύ τους, ως προς αυτά τα χαρακτηριστικά εξεταζόμενα συνολικά, αλλά και επί μέρους. Επίσης μια παράμετρος που διαφοροποιεί τους ήχους μεταξύ τους είναι η διάρκειά τους. (παραπομπή στα βιβλία της Φυσικής).

Ελέγχοντας τα τρία αυτά χαρακτηριστικά της φωνής του συν την παράμετρο της διάρκειας του ήχου και συνδυάζοντας τα με την αίσθηση του ρυθμού που προκύπτει από την κίνηση του κορμιού του και τους χτύπους της καρδιάς του, αυτομυήθηκε στα μυστικά της οργάνωσης του ήχου, μυήθηκε στη Μουσική και δημιούργησε τη Γλώσσα.

Η Μουσική και ο Χορός μοιάζουν να είναι περισσότερο ενστικτώδεις εκφραστικές δυνατότητες του Ανθρώπου, ενώ η Γλώσσα εκφραστική κατάκτηση. Γι αυτό ίσως ακόμα και τώρα η Μουσική και ο Χορός τού αφυπνίζουν την ανάμνηση της Χρυσής Εποχής και τον συναδελφώνουν  με τα άλλα πλάσματα της Φύσης, ενώ η Γλώσσα τον διαχωρίζει. (Αλλά και τους ανθρώπους η Γλώσσα τους διαχωρίζει, ενώ η Μουσική και ο Χορός τούς θυμίζουν την αδελφική καταγωγή τους).