Skip to main content.
Άλλοι μουσικοί οργανισμοί, 1900–45.
Αν και το Δημοτικό Θέατρο της Κέρκυρας άνοιξε με τον Lohengrin το 1902, το κέντρο βάρους για την όπερα και τις συναυλίες είχε μετατοπιστεί στην πρωτεύουσα, όπου κυρίαρχη είναι η δράση του Ωδείου Αθηνών και του Ωδείου Lottner. Οι υπόλοιποι μουσικοί οργανισμοί έχουν περιορισμένη εμβέλεια, με εξαίρεση την Αθηναϊκή Μαντολινάτα του Νικολάου Λάβδα (1900-43), η οποία παρά τη σχετικά μικρή ορχήστρα, έγινε γνωστή στο εξωτερικό. Το 1921, ο Οικονομίδης ίδρυσε τη Χορωδία Αθηνών η οποία εισήγαγε στην Ελλάδα πολλά χορωδιακά έργα των Bach, Handel, Mozart, Haydn, Brahms, Verdi και Berlioz, μαζί με πιο σύγχρονα έργα όπως η Συμφωνία των Ψαλμών του Stravinsky, το LeroiDavid του Honegger's και τους Ουγγρικούς Ψαλμούς του Kodaly. Μια παρόμοια χορωδία, η Παλλάδιος Χορωδία, δημιουργείται για μερικά χρόνια στα τέλη της δεκαετίας του ’30. Το 1938 ιδρύεται η Ορχήστρα Ραδιοφωνίας και την επόμενη χρονιά ιδρύεται η Εθνική Λυρική Σκηνή, που συστεγαζόταν έως τότε στο Εθνικό Θέατρο και εγκαινιάζεται την 5η Μαρτίου του 1940, με την οπερέτα Die Fledermaus. Τα πρώτα χρόνια το ρεπερτόριό της προσανατολίζεται στην οπερέτα.
 
Το 1942, κατά τη γερμανική κατοχή, η Συμφωνική Ορχήστρα του Ωδείου Αθηνών κρατικοποιήθηκε ως Κρατική Ορχήστρα Αθηνών η οποία μοιράζεται τα περισσότερα μέλη της με την Ορχήστρα της Ραδιοφωνίας και της Λυρικής Σκηνής.
ΕΠΟΜΕΝΗ ΕΝΟΤΗΤΑ